เมื่อประมาณ 240 ล้านปีก่อน สัตว์เลื้อยคลานขนาดใหญ่บาคาร่าออนไลน์ที่เรียกว่าโนโธซอร์ครองท้องทะเล สัตว์ประหลาดทะเลที่สูญพันธุ์ไปแล้วเหล่านี้เติบโตยาวประมาณห้าเมตรหรือนานกว่านั้น และสะบัดหางยาวของพวกมันเพื่อเร่งความเร็วในน้ำ ไล่ตามปลาขณะนี้นักวิจัยได้ค้นพบฟอสซิลของโนโธซอร์ขนาดเล็กชนิดหนึ่งที่มีคุณสมบัติที่บ่งบอกว่าสิ่งมีชีวิตดังกล่าวมีวิถีชีวิตที่แตกต่างจากญาติที่ใหญ่กว่า Brevicaudosaurus jiyangshanensisอาจแฝงตัวอยู่ที่พื้นทะเลตื้นและลอยอยู่นิ่งจนกระทั่งเหยื่อที่ไม่สงสัยเข้ามาใกล้เกินไป นักวิจัยผู้อธิบายสายพันธุ์ใหม่ 28 ตุลาคมในJournal of Vertebrate Paleontologyกล่าว
พบฟอสซิล B. jiyangshanensis 2 ตัวในเหมืองหินที่ห่าง
กันประมาณหนึ่งกิโลเมตรทางตอนใต้ของจีน ขนาดของพวกเขา – ยาวประมาณครึ่งเมตรหรือประมาณขนาดของบีเกิล – ทำให้ทีมในตอนแรกคิดว่ามันสะดุดกับทารกโนโธซอร์ Xiao-Chun Wu นักบรรพชีวินวิทยาจากพิพิธภัณฑ์ธรรมชาติแคนาดาในออตตาวากล่าว
ฟอสซิล Brevicaudosaurus jiyangshanensis สองตัว
ฟอสซิล Brevicaudosaurus jiyangshanensisสอง ชิ้น (ตามภาพ) ที่มีความยาวประมาณ 55 เซนติเมตร ถูกค้นพบในภาคใต้ของจีน
Q.-H. ชาง, X.-C. WU และ C. LI/ JOURNAL OF VERTEBRATE PALEONTOLOGY 2020
แต่กระดูกบอกเล่าเรื่องราวที่แตกต่างออกไป “ในเด็ก [โนโธซอร์] กระดูก — โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแขนขา — มีลักษณะกลม” อู๋กล่าว อย่างไรก็ตาม กระดูกในซากดึกดำบรรพ์เหล่านี้ได้รับการพัฒนาให้เป็นรูปร่างที่ชัดเจน และกระดูกกะโหลกศีรษะที่ด้านข้างของศีรษะถูกหลอมรวมเข้าด้วยกัน ซึ่งเป็นหลักฐานว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้เป็นผู้ใหญ่
B. jiyangshanensisมีลักษณะต่างๆ ที่ไม่พบในโนโธซอร์ที่ใหญ่กว่า หางของมันสั้น กว้าง และแบน และกระดูกของมันก็หนาแน่น ซึ่งทั้งหมดนี้สามารถช่วยให้สัตว์เลื้อยคลานทรงตัวในขณะที่มันลอยอยู่ในน้ำตื้น
“นี่เป็นการค้นพบครั้งแรกของสายพันธุ์ขนาดเล็กของกลุ่มขนาดใหญ่” หวู่กล่าว “นี่เป็นวิถีชีวิตใหม่ที่เรารู้จักเกี่ยวกับโนโธซอร์”
สัตว์เลื้อยคลานที่อธิบายใหม่อาจมีปอดที่ใหญ่เมื่อเทียบกับขนาดตัวของมัน เมื่อเทียบกับโนโธซอร์ชนิดอื่น ซึ่งช่วยให้มันอยู่ใต้น้ำได้นานขึ้น แต่จำเป็นต้องมีการศึกษาโครงกระดูกในอนาคตเพื่อยืนยันเรื่องนี้
เวลาที่ใช้สำหรับอนุภาคของแสงเพียงอนุภาคเดียวในการส่งผ่านโมเลกุลไฮโดรเจนนั้นเป็นระยะเวลาที่สั้นที่สุดที่เคยวัดได้
นัก วิจัย รายงานใน ช่วงเวลานี้ประมาณ 247 เซปโตวินาทีหรือล้านล้านในหนึ่งพันล้านวินาที สำหรับการเปรียบเทียบ มีเซปโตวินาทีในหนึ่งวินาทีเท่ากับวินาทีที่อายุ 2,500 เท่าของจักรวาล ซึ่งมีอายุประมาณ 13.8 พันล้านปี การสังเกตครั้งใหม่นี้ทำให้นักฟิสิกส์ได้เห็นปฏิสัมพันธ์ของสสารแสงในรายละเอียดในระดับใหม่ทั้งหมด
นักฟิสิกส์ส่องอนุภาคของแสงเอ็กซ์เรย์บนโมเลกุลไฮโดรเจนในก๊าซ เมื่ออนุภาคแสงหรือโฟตอนแต่ละอนุภาคข้ามโมเลกุล H 2มันจึงบูตอิเล็กตรอนจากอะตอมไฮโดรเจนหนึ่งจากนั้นอีกอะตอมหนึ่ง เนื่องจากอิเล็กตรอนสามารถแสดงพฤติกรรมคล้ายคลื่นได้ ( SN: 5/3/19 ) เหตุการณ์การดีดออกสองครั้งจึงทำให้เกิดคลื่นอิเล็กตรอนที่แผ่ขยายออกไปและรวมกัน ซึ่งคล้ายกับคลื่นที่เกิดจากหินที่กระโดดข้ามสระน้ำสองครั้ง ยอดและร่องที่ทับซ้อนกันของคลื่นเหล่านั้นสร้างรูปแบบการรบกวนซึ่งนักวิจัยสังเกตโดยใช้เครื่องมือที่เรียกว่ากล้องจุลทรรศน์ปฏิกิริยา ( SN: 11/5/10 )
หากคลื่นอิเล็กตรอนเกิดขึ้นพร้อมกัน รูปแบบการรบกวนจะสมมาตรรอบศูนย์กลางของโมเลกุล H 2 แต่เนื่องจากคลื่นอิเล็กตรอนตัวหนึ่งก่อตัวขึ้นก่อนอีกคลื่นเล็กน้อยและมีเวลามากขึ้นในการแพร่กระจาย รูปแบบจึงเปลี่ยนไปสู่คลื่นลูกที่สอง ผู้เขียนร่วมการศึกษา Sven Grundmann นักฟิสิกส์จาก Goethe University ในแฟรงค์เฟิร์ต ประเทศเยอรมนี กล่าว
การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้นักวิจัยคำนวณการหน่วงเวลา 247-zeptosecond ระหว่างการปล่อยคลื่นอิเล็กตรอนทั้งสอง ซึ่งตรงกับความคาดหวังของทีมโดยพิจารณาจากความเร็วของแสงและเส้นผ่านศูนย์กลางที่ทราบของโมเลกุลไฮโดรเจน
การทดลองที่ผ่านมาได้สังเกตปฏิกิริยาของอนุภาคที่สั้นเท่ากับ attoseconds ( SN: 3/12/10 ) ซึ่งยาว 1,000 เท่าของเซปโตวินาทีบาคาร่าออนไลน์
