ความพยายามที่จะตัดหมายเลขติดตามที่เขียนโดยโอทิส แบล็คเวลล์ในเดือนตุลาคมได้จุดประกายการโต้เถียงอย่างดุเดือดระหว่างลูอิสและฟิลลิปส์เกี่ยวกับธรรมชาติของบาปที่ถูกบันทึกไว้และต่อมามักถูกโจรกรรมบ่อยครั้ง ในที่สุดนักเปียโนก็ยอมรับและบันทึก “Great Balls of Fire” ซึ่งไต่ขึ้นสู่อันดับ 3 ในชาร์ตเพลงป็อปและอาร์แอนด์บี และขึ้นถึงอันดับ 1 ในชาร์ตประเทศ
ลูอิสดึงดูดความสนใจระดับชาติด้วยการแสดงที่บ้าคลั่งใน “The Steve Allen Show” และได้รับความ
นิยมในต้นปี 1958 ด้วย “Breathless” และ “High School Confidential” เขาปรากฏตัวบนหน้าจอในภาพการเอารัดเอาเปรียบของเพลงหลังโดยกระแทกเพลงที่ด้านหลังของรถบรรทุกพื้นเรียบเขาดูไม่อาจหยุดยั้งได้ แต่ม้วนของลูอิสจบลงอย่างกะทันหันหลังจากมีคําพูดปรากฏขึ้นระหว่างทัวร์อังกฤษในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 1958 ว่าเขาแต่งงานกับไมร่า เกล บราวน์ ลูกสาววัย 13 ปีของมือเบส JW Brown และลูกพี่ลูกน้องคนแรกของเขาเมื่อถูกถอดออก ความถูกต้องของการหย่าร้างครั้งที่สองของเขาก็ถูกตั้งคําถามเช่นกัน การสัมภาษณ์ที่เลวร้ายของลูอิสกับนักข่าว Fleet Street ที่รักเรื่องอื้อฉาวไม่ได้ระงับความวุ่นวายในที่สาธารณะ เขาถูกสื่อมวลชนต่างประเทศปล้นสะดมแล้วก็อยู่ที่บ้าน
จดหมายเปิดผนึกจากลูอิสที่วิ่งเป็นโฆษณาในบิลบอร์ดเมื่อเดือนมิถุนายนเริ่มขึ้น “ในช่วงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาฉันเป็นศูนย์กลางของการประชาสัมพันธ์ที่ยอดเยี่ยมซึ่งไม่มีใครดี….ฉันหวังว่าถ้าฉันถูกชะล้างในฐานะผู้ให้ความบันเทิงมันจะไม่เป็นเพราะการประชาสัมพันธ์ที่ไม่ดีนี้”
ลูอิสเห็นว่าสถิติของเขาหมดอายุจากการขาดการออกอากาศ และทันใดนั้นก็พบว่าตัวเองถูกเนรเทศไปยังสโมสรที่เพาะปลูกที่สุดในอเมริกา ซันยังพยายามแอบดูเพลง “In the Mood” ของลูอิสโดยสาธารณชนภายใต้นามแฝง “The Hawk” แต่อุบายหลอกไม่มีใคร สําหรับผู้ซื้อแผ่นเสียงส่วนใหญ่เขาเป็นพิษ
ลูอิสยังคงอยู่กับซันจนถึงปี 1963 ซึ่งเป็นปีหลังจากที่สตีฟอัลเลนลูอิสลูกชายของเขาจมน้ําตายในสระของครอบครัว ในปีนั้นเขาได้เซ็นสัญญากับเมอร์คิวรี่เรคคอร์ด ซิงเกิ้ลสไตล์ร็อคอะบิลลี่ของเขาสําหรับ บริษัท ในเครือ Smash พบว่าไม่ค่อยได้รับความโปรดปราน
บันทึกที่ดีที่สุดของเขาในช่วงเวลานั้นคือภาพสดซึ่งดีที่สุดคือชุดที่คลั่งไคล้ในปี 1964 (เดิมออกในต่างประเทศเท่านั้น) ซึ่งได้รับการสนับสนุนจาก Nashville Teens ของอังกฤษและบันทึกก่อนฝูงชนที่สวดมนต์ที่ Star-Club ที่คลั่งไคล้ของฮัมบูร์กซึ่งเป็นสถานที่จัดงาน Reeperbahn ที่มีชื่อเสียงซึ่งเคยเป็นเจ้าภาพเดอะบีทเทิลส์ในวันสลัดของพวกเขา
ใน “Lost and Found” หนังสือของเขาในปี 2009 เกี่ยวกับอัลบั้ม Joe Bonomo เรียกมันว่า “หนึ่งในอัลบั้มที่โยกเยกและตรงไปตรงมาที่สุดเท่าที่เคยมีมาโดยชายคนหนึ่งที่หลายคนในบ้านเกิดของเขาเองคิดว่าเป็นคราบและชั่วร้ายในช่วงที่โหดร้ายในอาชีพการงานของเขาซึ่งเขาต้องขุดลึกลงไปเพื่อค้นหาสิ่งที่ทําให้เขาประทับใจ”
หลังจากห้าปีที่ไร้ผลที่ Mercury ในที่สุดลูอิสก็ตีสิ่งสกปรกเมื่อโปรดิวเซอร์ Jerry Kennedy เริ่มบันทึก
เสียงร็อกเกอร์ทรยศในรูปแบบฮองกี้ท็องที่บริสุทธิ์ เริ่มต้นด้วย “Another Place Another Time” หมายเลข 4 ในปี 1968 ลูอิสคว้า 13 ซิงเกิ้ลคันทรี่ห้าอันดับแรกในช่วงเวลาสามปี สี่ของพวกเขา – “เพื่อให้ความรักหวานสําหรับคุณ”, “ต้องมีความรักมากกว่านี้”, “คุณจะใช้โอกาสอีกครั้งกับฉัน” และรีเมคของ “ลูกไม้ Chantilly” ของ Big Bopper – ติดอันดับชาร์ต ตลอดอาชีพการงานของเขาเขาได้วางซิงเกิ้ล 63 เพลงในชาร์ตประเทศสหรัฐอเมริกา
ในชีวประวัติปากเปล่าปี 1995 เรื่อง “Killer” ซึ่งเขียนโดยชาร์ลส์ ไวท์ ลูอิสกล่าวถึงความกว้างขวางทางโวหารของเขาว่า “ฉันมีผู้ชมปะปนกันมาระยะหนึ่งแล้ว พวกเขารู้ว่าฉันเป็นนักร้องร็อคแอนด์โรลดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้ว่าจะทําอย่างไรกับสิ่งที่ประเทศนี้ทั้งหมด ในทัวร์เรามักจะกลับไปที่ ‘ลูกบอลแห่งไฟที่ยิ่งใหญ่’ และ ‘Whole Lotta Shakin” ไม่ว่าฉันจะมีเพลงฮิตกี่เพลงฉันก็กลับไปร็อคแอนด์โรลเสมอ ‘เพราะนั่นคือสิ่งที่ผู้คนต้องการและนั่นคือสิ่งที่ฉันทําได้ดีที่สุด”
ในปี 1970 — ในสิ่งที่หลายคนเห็นว่าเป็นความพยายามที่โปร่งใสในการกอบกู้การแต่งงานที่พังทลายของเขา — ลูอิสที่ถูกทอดทิ้งชั่วขณะประกาศตัวเองว่า “รอด” และบันทึกอัลบั้มพระกิตติคุณคู่หนึ่ง เขากําลังเล่นเพลงคันทรี่อีกครั้งภายในไม่กี่สัปดาห์ และ Myra Gale ก็ฟ้องหย่าในปีนั้น ลูอิสซ้อนเพลงฮิตใน
แนะนำ : รีวิวเครื่องใช้ไฟฟ้า | รีวิวอาหารญี่ปุ่น| รีวิวที่เที่ยว | ดาราเอวี
